Leesbevordering: Naar meer leesplezier (Manu Manderveld/ deel 12)

Op KlasCement vind je al een uitgebreid verslag over het boek: Naar meer leesplezier van Ria Van Dorsemont en Manu Manderveld.

De volgende thema's komen o.a. aan bod:

• Strips voorlezen of acteren bij ‘Man bijt hond‘: onvoorstelbaar moeilijk. Heel de tijd door relateren naar de prenten die je ziet en naar datgene wat tussen de prenten door niet getekend, niet verteld wordt. Die mensen zijn natuurlijk rasacteurs. Wellicht erg goed voorbereid.

• Misverstanden rond strips: ordinair, triviaal, beperkt taalgebruik. vroeger wel. nu wordt hierover gewaakt. Het is natuurlijk een heel direct taalgebruik. In literatuur kun je een mooie zonsondergang beschrijven in acht volzinnen; in stripverhaal hebben ze één prent en staat er iets laconieks bij: ...en toen was het donker...

• Er komen uitzonderlijk veel dialogen in voor, dat is direct: gesproken taal. Geen omslachtige begroetingen: hallo, hoi, hoe gaat het met jullie beider. Volwaardig taalgebruik. Uitstekend geschikt om kinderen te trainen in dialogen. Een pagina uit een strip nemen waar veel gedialogeerd wordt, ballonnetjes wit maken. Verzin een gesprek tussen die twee personages.

• Manu's interesse voor strips ontstond in de jaren '70 taboe als bibliothecaris. Ze waren zelfs verboden. ik kende niets van strips. Ik kon me niet indenken dat strips zo schadelijk konden zijn. Ik moest toen een eindwerk maken voor de bibliotheekopleiding: kunnen strips een plek krijgen in openbare bibliotheken? dat bleek wel degelijk mogelijk.

Ik blijf wel pleiten voor een kwaliteitsaanbod. Zoals je dat ook met kinderboeken en reisgidsen doet. Kinderen en volwassenen lopen sowieso tegen een hoop troep aan, maar kinderen hebben niet steeds de kans om goede keuzes te maken. Als ze dan kunnen kiezen uit alleen maar goede dingen, dan helpen we ze een stapje vooruit.

Dat geldt ook voor strips.